Julian Tuwim
Przy Okrągłym Stole
/ Du holde Kunst, in wievel grauen Stunden /
A może byśmy tak, jedyna,
Wpadli na dzień do Tomaszowa?
Może tam jeszcze zmierzchem złotym
Ta sama cisza trwa wrześniowa...
W tym białym domu, w tym pokoju,
Gdzie cudze meble postawiono,
Musimy skończyć naszą dawną
Rozmowę smutnie nie skończoną.
Do dzisiaj przy okrągłym stole
Siedzimy martwo, jak zaklęci!
Kto odczaruje nas? Kto wyrwie
Z nieubłaganej niepamięci?
Jeszcze mi ciągle z jasnych oczu
Spływa do warg kropelka słona,
A ty mi nic nie odpowiadasz
I jesz zielone winogrona.
Jeszcze ci wciąż spojrzeniem śpiewam:
" Du holde Kunst"... i serce pęka!
I musze jechać... wiec mnie żegnasz,
Lecz nie drży w dłoni mej twa ręka.
I wyjechałem, zostawiłem
Jak sen urwała się rozmowa,
Błogosławiłem, przeklinałem
" Du holde Kunst! Więc tak? Bez słowa?"
Ten biały dom, ten pokój martwy
Do dziś się dziwi, nie rozumie...
Wstawili ludzie cudze meble
I wychodzili stąd w zadumie...
A przecież wszystko - tam zostało!
Nawet trwa cisza ta wrześniowa...
Więc może byśmy tak, najmilsza,
Wpadli na dzień do Tomaszowa?...
I wspaniała interpretacja Ewy Demarczyk
http://www.youtube.com/watch?v=X4WWccQjDOc
środa, 10 lutego 2010
poniedziałek, 8 lutego 2010
A tourist in the waking world, never quite awake
Ostatnimi czasy mój faworyt.
http://www.youtube.com/watch?v=Da6bBKLPEGg
Florence and the Machine - Blinding
Seems that I have been held, in some dreaming state
A tourist in the waking world, never quite awake
No kiss, no gentle word could wake me from this slumber
Until I realize that it was you who held me under
Felt it in my fist, in my feet, in the hollows of my eyelids
Shaking through my skull, through my spine and down through my ribs
No more dreaming of the dead as if death itself was undone
No more calling like a crow for a boy, for a body in the garden
No more dreaming like a girl so in love, so in love
No more dreaming like a girl so in love, so in love
No more dreaming like a girl so in love with the wrong world
And I could hear the thunder and see the lightning crack
All around the world was waking, I never could go back
Cos all the walls of dreaming, they were torn right open
And finally it seemed that the spell was broken
And all my bones began to shake, my eyes flew open
And all my bones began to shake, my eyes flew open
No more dreaming of the dead as if death itself was undone
No more calling like a crow for a boy, for a body in the garden
No more dreaming like a girl so in love, so in love
No more dreaming like a girl so in love, so in love
No more dreaming like a girl so in love with the wrong world
Snow White's stitching up the circuitboards
Someone's slipping through the hidden door
Snow White's stitching up the circuitboard
No more dreaming of the dead as if death itself was undone
No more calling like a crow for a boy, for a body in the garden
No more dreaming like a girl so in love, so in love
No more dreaming like a girl so in love, so in love
No more dreaming like a girl so in love with the wrong world
Snow White's stitching up the circuitboards
Someone's slipping through the hidden door
Snow White's stitching up the circuitboard
Someone's slipping through the hidden door
http://www.youtube.com/watch?v=Da6bBKLPEGg
Florence and the Machine - Blinding
Seems that I have been held, in some dreaming state
A tourist in the waking world, never quite awake
No kiss, no gentle word could wake me from this slumber
Until I realize that it was you who held me under
Felt it in my fist, in my feet, in the hollows of my eyelids
Shaking through my skull, through my spine and down through my ribs
No more dreaming of the dead as if death itself was undone
No more calling like a crow for a boy, for a body in the garden
No more dreaming like a girl so in love, so in love
No more dreaming like a girl so in love, so in love
No more dreaming like a girl so in love with the wrong world
And I could hear the thunder and see the lightning crack
All around the world was waking, I never could go back
Cos all the walls of dreaming, they were torn right open
And finally it seemed that the spell was broken
And all my bones began to shake, my eyes flew open
And all my bones began to shake, my eyes flew open
No more dreaming of the dead as if death itself was undone
No more calling like a crow for a boy, for a body in the garden
No more dreaming like a girl so in love, so in love
No more dreaming like a girl so in love, so in love
No more dreaming like a girl so in love with the wrong world
Snow White's stitching up the circuitboards
Someone's slipping through the hidden door
Snow White's stitching up the circuitboard
No more dreaming of the dead as if death itself was undone
No more calling like a crow for a boy, for a body in the garden
No more dreaming like a girl so in love, so in love
No more dreaming like a girl so in love, so in love
No more dreaming like a girl so in love with the wrong world
Snow White's stitching up the circuitboards
Someone's slipping through the hidden door
Snow White's stitching up the circuitboard
Someone's slipping through the hidden door
sobota, 6 lutego 2010
Wolność
"Poszukiwacze prawd dlatego bywają wyklęci przez społeczeństwo, w którego obiektywnym interesie działają, że wraz z prawdą ofiarowują mu wolność; a wolność burzy spokój i zmusza do wzięcia na siebie odpowiedzialności."
Stanisław Barańczak
"Etyka i poetyka"
Smutne, ale jakże prawdziwe spostrzeżenie. Lepiej mniej wiedzieć, mniej słyszeć i w konsekwencji tego, mniej czuć. Wolność to odpowiedzialność, czasami zbyt ciężka do udźwignięcia. Autor cytatu, pisząc te słowa miał na myśli walkę z systemem. Stawiał się w roli poszukiwacza prawdy w PRL-owskiej Polsce, gdzie tylko nieliczni nie są obojętni na to, co się wokół nich dzieje, mają odwagę ryzykować całym swoim życiem w imię prawdy - wolności. Pytanie czy my też potrafilibyśmy zaryzykować?
Stanisław Barańczak
"Etyka i poetyka"
Smutne, ale jakże prawdziwe spostrzeżenie. Lepiej mniej wiedzieć, mniej słyszeć i w konsekwencji tego, mniej czuć. Wolność to odpowiedzialność, czasami zbyt ciężka do udźwignięcia. Autor cytatu, pisząc te słowa miał na myśli walkę z systemem. Stawiał się w roli poszukiwacza prawdy w PRL-owskiej Polsce, gdzie tylko nieliczni nie są obojętni na to, co się wokół nich dzieje, mają odwagę ryzykować całym swoim życiem w imię prawdy - wolności. Pytanie czy my też potrafilibyśmy zaryzykować?
Subskrybuj:
Posty (Atom)